Aby zrozumieć metodę Taktzeit (Takt Time), którą przedstawię w dalszych blogach, musimy najpierw poznać i przyswoić dwa pojęcia:

1. LBS (Location-Based Scheduling, harmonogramy z uwzględnieniem wertykalnej pozycji grup prac w przestrzennym obiekcie);
2. Takt w notacji muzycznej.

LBS

LBS, w odróżnieniu od dwuwymiarowych wykresów Gantt’a, jest metodą rozpisania harmonogramów wykonania zadań z uwzględnieniem pozycjonowania grup prac na poszczególnych kondygnacjach wielowymiarowego obiektu inwestycyjnego lub na kolejnych metrach bądź kilometrach obiektu infrastrukturalnego. Metoda ta posługuje się kilkoma różnymi rodzajami linii, jak np. LOB (Lines of Balance), które zostały zastosowane na początku lat 1930-tych przy realizacji Empire State Building (grafika poniżej obrazuje wizualizację realizacji stalowych prac konstrukcyjnych na 102 kondygnacjach obiektu)

czy Flowlines (linie przepływu, zastosowane w software ViCo – obecnie własność koncernu Trimble, Inc.),

gdzie miejsca przestojów albo zbytniego nagromadzenia zadań (i przez to generowanie strat w produkcji) są o wiele lepiej i szybciej widoczne niż w przestarzałym wykresie Gantt’a.

Do rodzaju LBS należy także Takt Time, chociaż z uwagi na jego niedawne powstanie oraz atrakcyjne zastosowanie forma jego zapisu została zagospodarowana przez aplikacje cyfrowe. Aplikacje te narzuciły swoją wizualną metodę (budowa modelu harmonogramu rozpoczęta od górnego lewego narożnika arkusza), niekoniecznie zgodną z logiką powstającego wielowymiarowego modelu i potem rzeczywistego obiektu budowlanego, powstających od dołu (piwnice) do góry (dach).

W tym zapisie Takt Time wygląda raczej jak rozszerzony Gantt, a nie jako zapis przyszłego fizycznego obiektu. Zapis ten skomentuję jeszcze przy okazji przedstawiania Takt Time.

Takt

Jest to, obok nuty, podstawowa jednostka zapisu notacji muzycznej dla celów późniejszych interpretacji utworu.

Angielski ‘Takt Time’ wziął swój początek z niemieckiego sformułowania ‘Taktzeit’, co właśnie oznacza czas trwania jednego taktu. Cecha zapisu muzycznego, którą jest zawsze ta sama wielkość taktu w utworze (chyba, że mamy do czynienia z eksperymentami tonacyjnymi), stała się głównym powodem zastosowania tej logicznej konstrukcji w opracowywaniu standaryzacji pracy przy użyciu Last Planner® System.

Na tej idei równego podziału opiera się także Work Structuring (strukturyzacja pracy), niezbędne dla sporządzenia i funkcjonowania Takt Time. I o strukturyzacji pracy będzie właśnie kolejny blog.

Stay tuned…

P.S. Ponieważ Święta za pasem, życzę wszystkim zdrowia, pogody ducha oraz pięknych chwil z bliskimi.

Pax vobiscum 😊